همیشه نت های آشفته پیانو یادم می آورند که اینجا نیستم
نت ها دوان دوان پشت سر هم قطار می شوند و بی هیچ وقفه ای
تند و تند، انگار که کسی دنبالشان کرده باشد
می آیند تا خالی شوم از خودم،
خالی تر از آنچه ثانیه ها فریاد می زنند...
کاش بهانه ای نبود
برای خالی شدن...